Tom Garcia

Neque porro quisquam est

In 1965 trokken twee jongelingen naar België, gelokt door beloftes aan een toekomst met meer voorspoed en kansen dan ze in eigen land konden krijgen. Hij vanuit het Spaanse platteland, zij vanuit de Toscaanse heuvels in Italië. Op zaterdag werd de zware werkweek steevast weggedanst in de vele cafés die Antwerpen rijk was en zo ontmoetten de twee elkaar. Van het kwam het ander en in 1967 werd ik geboren. Ik kreeg de naam Tomás mee, later ‘vervlaamst’, maar vooral ingekort tot ‘Tom’.

Neque porro quisquam est

Als migrantenzoon leerde ik al snel het belang van taal en cultuur en beide zouden uiteindelijk altijd centraal blijven in mijn leven, zowel persoonlijk als professioneel. Ik studeerde af als vertaler-tolk, werkte als journalist en eindredacteur, pionierde in online berichtgeving en bouwde uiteindelijk een creatieve carrière uit in reclame en marketing.

Cultuur en integratie.

Hoewel mijn uiteindelijke doel is om Vista tot een vaste waarde uit te bouwen, gesteund en geschraagd door geëngageerde en enthousiaste jonge mensen, wil ik mij zeker ook uitdrukkelijk toeleggen op de thema’s ‘cultuur’ en ‘integratie’. Beide vormen samen immers, naar mijn mening, het fundament van een hechte, solidaire en weerbare gemeenschap.

Deze thema’s mogen dan ook ruim geïnterpreteerd worden. Cultuur is wat ons allen bindt, wat onze samenleving richting en houvast biedt, wat onze befaamde ‘normen en waarden’ vorm geeft. Cultuur is vaak ook een aanwijzing van hoe het met de samenleving gesteld is, welke richting die uitgaat, welke de pijnpunten er leven. Daarom is cultuur zo’n bepalende factor voor een samenleving én dus ook voor de politiek.

Integratie sluit daar perfect op aan. Het is via cultuur dat verschillende groepen in de samenleving bij elkaar gebracht kunnen worden. Voor nieuwkomers is het uiterst belangrijk om de cultuur waarin ze terchtkomen te begrijpen en in zich op te nemen. Tegelijk is het ook belangrijk om de cultuur van die nieuwkomers te leren kennen om te begrijpen waar de moeilijkheden voor hun integratie precies liggen. Maar ook binnen de samenleving is het belangrijk de vinger aan de pols te houden en indien mogelijk te anticiperen op wrijvingen die tussen groepen zouden kunnen ontstaan.